Α. ΓΕΝΙΚΑ: ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ – ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ – ΓΙΑΤΡΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
1. Ποιά είναι τα βασικά νομοθετήματα που αναφέρονται στις υπηρεσίες τεχνικού ασφάλειας και “γιατρού εργασίας”;
Η νομοθεσία που απαιτεί την ύπαρξη τεχνικού ασφαλείας και “γιατρού εργασίας” στις επιχειρήσεις, αποτελείται από τα εξής βασικά νομοθετικά κείμενα:
1) Ν. 3850/10 (ΦΕΚ 84/Α/10) “Κύρωση του κλωδικα νόμων για την Υγεία και Ασφάλεια των εργαζομένων”
2) Π.Δ. 294/88 (ΦΕΚ 138/Α/88) “Ελάχιστος χρόνος απασχόλησης τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας, επίπεδο γνώσεων και ειδικότητα τεχνικού ασφαλείας για τις επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες του άρθρου 1 του Ν.1568/85”
3) Π.Δ. 17/96 (ΦΕΚ 11/Α/96) “Μέτρα για την βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κατά την εργασία σε συμμόρφωση με τις οδηγίες 89/391/ΕΟΚ και 91/383/ΕΟΚ”
4) Π.Δ. 159/99 (ΦΕΚ157/Α/3-8-99) “Μέτρα για την βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κλπ (τροποποίηση Π.Δ. 17/96)”
2. Που μπορείτε να έχετε περισσότερες πληροφορίες για την εργατική νομοθεσία για θέματα ασφάλειας και υγείας;
Η νομοθεσία αυτή, όπως και όλη η υπάρχουσα νομοθεσία για την υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζομένων υπάρχει στον δικτυακό τόπο του Υπουργείου Εργασίας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων στην διεύθυνση www.ypergka.gr, στα θέματα ασφάλειας και υγείας των εργαζομένων. Επίσης υπάρχει και σε βιβλία που έχει εκδόσει η Δ/νση Συνθηκών εργασίας του Υπουργείου Εργασίας (στην οδό Επικούρου 29 (κάθετος της Πειραιώς απέναντι από τον Ο.Α.Ε.Δ. Πειραιώς 52, πριν την πλατεία Κουμουνδούρου, τηλέφωνα επικοινωνίας: 32.14.105,32.14.436,32.13.673, e-mail: grhsa@compulink.gr) και από το ΕΛΙΝΥΑΕ (www.elinyae.gr, Λιοσίων 146 & Θειρσίου 6, τηλ. 0108200100, fax 0108213270).
3. Ποιές επιχειρήσεις υποχρεούνται να έχουν τεχνικό ασφάλειας;
Με βάση τη νομοθεσία όλες οι επιχειρήσεις εφόσον απασχολούν έστω και έναν εργαζόμενο πρέπει να έχουν τεχνικό ασφάλειας.
4.Ποιές επιχειρήσεις υποχρεούνται να έχουν “γιατρό εργασίας”;
Πρέπει να έχουν “γιατρό εργασίας” όσες επιχειρήσεις απασχολούν από 50 και πάνω εργαζόμενους ή όσες έχουν έστω και έναν εργαζόμενο εφόσον οι εργασίες τους είναι σχετικές με μόλυβδο, αμίαντο, βιολογικούς παράγοντες.
5. Από πότε υπάρχει η υποχρέωση για τεχνικό ασφάλειας και “γιατρό εργασίας” στις επιχειρήσεις;
Σε επιχειρήσεις που απασχολούσαν πάνω από 150 εργαζόμενους στις 1.6.85 από το 1985 (Ν.1568/85). Σε επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 50 εργαζόμενους για τον “γιατρό εργασίας” και έστω 1 εργαζόμενο για τον τεχνικό ασφαλείας από το 1996 (Π.Δ. 17/96).
6. Ποιά είναι τα προσόντα του τεχνικού ασφαλείας;
Τα προσόντα του τεχνικού ασφάλειας περιγράφονται στο άρθρο 5 του Ν.1568/85, στα άρθρα 4 και 5 του Π.Δ. 294/88 και στο άρθρο 4 του Π.Δ. 17/96.
7. Ποιά είναι τα προσόντα του “γιατρού εργασίας”;
Τα προσόντα του “γιατρού εργασίας” περιγράφονται στο άρθρο 8 του Ν.1568/85.
8. Ποιές είναι οι αρμοδιότητες του τεχνικού ασφαλείας;
Οι αρμοδιότητες του τεχνικού ασφάλειας περιγράφονται στα άρθρα 6 και 7 του Ν.1568/85 και στο Π.Δ.17/96. Οι αρμοδιότητες αυτές είναι συμβουλευτικές προς τον εργοδότη ενώ επίσης ο τεχνικός ασφάλειας έχει την υποχρέωση επίβλεψης των συνθηκών εργασίας. Συγκεκριμένα:
1. O τεχνικός ασφάλειας παρέχει στον εργοδότη υποδείξεις και συμβουλές, γραπτά ή προφορικά, σε θέματα σχετικά με την υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας και την πρόληψη των εργατικών ατυχημάτων. Tις γραπτές υποδείξεις καταχωρεί σε ειδικό βιβλίο της επιχείρησης, το οποίο σελιδομετρείται και θεωρείται από την επιθεώρηση εργασίας. O εργοδότης έχει υποχρέωση να λαμβάνει γνώση ενυπογράφως των υποδείξεων που καταχωρούνται σ αυτό το βιβλίο.
2. Eιδικότερα ο τεχνικός ασφάλειας:
α) συμβουλεύει σε θέματα σχεδιασμού, προγραμματισμού, κατασκευής και συντήρησης των εγκαταστάσεων, εισαγωγής νέων παραγωγικών διαδικασιών, προμήθειας μέσων και εξοπλισμού, επιλογής και ελέγχου της αποτελεσματικότητας των ατομικών μέσων προστασίας καθώς και διαμόρφωσης και διευθέτησης των θέσεων και του περιβάλλοντος εργασίας και γενικό οργάνωσης της παραγωγικής διαδικασίας.
β) ελέγχει την ασφάλεια των εγκαταστάσεων και των τεχνικών μέσων, πριν από τη λειτουργία τους καθώς και των παραγωγικών διαδικασιών και μεθόδων εργασίας πριν από την εφαρμογή τους και επιβλέπει την εφαρμογή των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας και πρόληψης των ατυχημάτων, ενημερώνοντας σχετικά τους αρμόδιους προϊσταμένους των τμημάτων ή τη διεύθυνση της επιχείρησης.
3. Για την επίβλεψη των συνθηκών εργασίας ο τεχνικός ασφάλειας έχει υποχρέωση
α) να επιθεωρεί τακτικά τις θέσεις εργασίας από πλευράς υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας, να αναφέρει στον εργοδότη οποιαδήποτε παράλειψη των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας να προτείνει μέτρα αντιμετώπισής της και να επιβλέπει την εφαρμογή τους.
β) να επιβλέπει την ορθή χρήση των ατομικών μέσων προστασίας.
γ) να ερευνά τα αίτια των εργατικών ατυχημάτων, να αναλύει τα αποτελέσματα των ερευνών, να τα αξιολογεί και να προτείνει μέτρα αποτροπής παρόμοιων ατυχημάτων.
δ) να εποπτεύει την εκτέλεση ασκήσεων πυρασφάλειας και συναγερμού για τη διαπίστωση ετοιμότητος προς αντιμετώπιση ατυχημάτων.
4. Για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας στην επιχείρηση ο τεχνικός ασφάλειας έχει υποχρέωση:
α) να μεριμνά ώστε οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση να τηρούν τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας και να τους ενημερώνει και καθοδηγεί για την αποτροπή του επαγγελματικού κινδύνου που συνεπάγεται η εργασία τους.
β) να συμμετέχει στην κατάρτιση και εφαρμογή των προγραμμάτων εκπαίδευσης των εργαζομένων σε θέματα υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας.
5. H άσκηση του έργου του τεχνικού ασφάλειας δεν αποκλείει την ανάθεση σε αυτόν από τον εργοδότη και άλλων καθηκόντων πέραν του ελάχιστου ορίου ωρών απασχόλησής ως τεχνικού ασφάλειας.
6. O τεχνικός ασφάλειας έχει κατά την άσκηση του έργου του ηθική ανεξαρτησία απέναντι στον εργοδότη και στους εργαζομένους. Tυχόν διαφωνία του με τον εργοδότη, για θέματα της αρμοδιότητάς του, δεν μπορεί να αποτελέσει λόγο καταγγελίας της σύμβασής του. Σε κάθε περίπτωση η απόλυση του τεχνικού ασφάλειας πρέπει να είναι αιτιολογημένη.
7. O τεχνικός ασφάλειας έχει υποχρέωση να τηρεί το επιχειρησιακό απόρρητο.
9. Ποιές είναι οι αρμοδιότητες του “γιατρού εργασίας”;
Οι αρμοδιότητες του “γιατρού εργασίας” περιγράφονται στα άρθρα 9 & 10 του Ν.1568/85 και στο Π.Δ.17/96. Οι αρμοδιότητες αυτές είναι συμβουλευτικές προς τον εργοδότη ενώ επίσης ο γιατρός εργασίας έχει την υποχρέωση επίβλεψης της υγείας των εργαζομένων. Συγκεκριμένα:
1. O γιατρός εργασίας παρέχει υποδείξεις & συμβουλές στον εργοδότη, στους εργαζόμενους και στους εκπροσώπους τους, γραπτά ή προφορικά, σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται για τη σωματική και ψυχική υγεία των εργαζομένων. Tις γραπτές υποδείξεις ο γιατρός εργασίας καταχωρεί στο ειδικό βιβλίο του άρθρου 6 του νόμου αυτού. O εργοδότης λαμβάνει γνώση ενυπογράφως των υποδείξεων που καταχωρούνται σ αυτό το βιβλίο.
2. Eιδικότερα ο γιατρός εργασίας συμβουλεύει σε θέματα:
α) σχεδιασμού προγραμματισμού, τροποποίησης της παραγωγικής διαδικασίας, κατασκευής και συντήρησης εγκαταστάσεων, σύμφωνα με τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας.
β) λήψης μέτρων προστασίας, κατά την εισαγωγή και χρήση υλών και προμήθειας μέσων εξοπλισμού.
γ) φυσιολογίας και ψυχολογίας της εργασίας εργονομίας και υγιεινής της εργασίας, της διευθέτησης και διαμόρφωσης των θέσεων και του περιβάλλοντος της εργασίας και της οργάνωσης της παραγωγικής διαδικασίας.
δ) οργάνωσης υπηρεσίας παροχής πρώτων βοηθειών.
ε) αρχικής τοποθέτησης και αλλαγής θέσης εργασίας για λόγους υγείας, προσωρινά ή μόνιμα καθώς και ένταξης ή επανένταξης μειονεκτούντων ατόμων στην παραγωγική διαδικασία, ακόμη και με υπόδειξη αναμόρφωσης της θέσης εργασίας και
στ) δεν επιτρέπεται ο γιατρός εργασίας να χρησιμοποιείται για να επαληθεύει το δικαιολογημένο ή μη λόγω νόσου, απουσίας εργαζομένου.
3. Για την επίβλεψη της υγείας των εργαζομένων ο γιατρός εργασίας έχει υποχρέωση:
I. Να προβαίνει σε ιατρικό έλεγχο των εργαζομένων σε σχέση με τη θέση εργασίας τους, μετά την πρόληψή τους ή την αλλαγή θέσης εργασίας, καθώς και σε περιοδικό ιατρικό έλεγχο κατά την κρίση του επιθεωρητή εργασίας ύστερα από αίτημα της επιτροπής υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων, όταν τούτο δεν ορίζεται από το νόμο. Mεριμνά για τη διενέργεια ιατρικών εξετάσεων και μετρήσεων παραγόντων του εργασιακού περιβάλλοντος σε εφαρμογή των διατάξεων που ισχύουν κάθε φορά. Eκτιμά την καταλληλότητα των εργαζομένων για τη συγκεκριμένη εργασία, αξιολογεί και καταχωρεί τα αποτελέσματα των εξετάσεων, εκδίδει βεβαίωση των παραπάνω εκτιμήσεων και τη κοινοποιεί στον εργοδότη. Tο περιεχόμενο της βεβαίωσης πρέπει να εξασφαλίζει το ιατρικό απόρρητο υπέρ του εργαζόμενου και μπορεί να ελεγχθεί από τους υγειονομικούς επιθεωρητές του Yπουργείου Eργασίας για την κατοχύρωση του εργαζόμενου και του εργοδότη.
II. Eπιβλέπει την εφαρμογή των μέτρων προστασίας της υγείας των εργαζομένων και πρόληψης των ατυχημάτων. Για το σκοπό αυτό.
α) επιθεωρεί τακτικά θέσεις εργασίας και αναφέρει οποιαδήποτε παράλειψη προτείνει μέτρα αντιμετώπισης των παραλείψεων και επιβλέπει την εφαρμογή τους.
β) επεξηγεί την αναγκαιότητα της σωστής χρήσης των ατομικών μέτρων προστασίας.
γ) ερευνά τις αιτίες των ασθενειών που οφείλονται στην εργασία, αναλύει και αξιολογεί τα αποτελέσματα των ερευνών και προτείνει μέτρα για την πρόληψη των ασθενειών αυτών.
δ) επιβλέπει τη συμμόρφωση των εργαζομένων στους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας, ενημερώνει τους εργαζόμενους για τους κινδύνους που προέρχονται από την εργασία τους, καθώς και για τους τρόπους πρόληψή τους.
ε) παρέχει επείγουσα θεραπεία σε περίπτωση ατυχήματος ή αιφνίδιας νόσου. Eκτελεί προγράμματα εμβολιασμού των εργαζομένων με εντολή της αρμόδιας διεύθυνσης υγιεινής της νομαρχίας, όπου εδρεύει η επιχείρηση.
III. O γιατρός εργασίας έχει υποχρέωση να τηρεί το ιατρικό και επιχειρησιακό απόρρητο.
IV. O γιατρός εργασίας αναγγέλλει μέσω της επιχείρησης στην επιθεώρηση εργασίας ασθένειες των εργαζομένων που οφείλονται στην εργασία.
V. O γιατρός πρέπει να ενημερώνεται από τον εργοδότη και τους εργαζομένους για οποιοδήποτε παράγοντα στο χώρο εργασίας που έχει επίπτωση στην υγεία.
VI. H επίβλεψη της υγείας των εργαζομένων δεν μπορεί να συνεπάγεται οικονομική επιβάρυνση για αυτούς και πρέπει να γίνεται κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας τους.
VII. O γιατρός εργασίας έχει κατά την άσκηση του έργου του ηθική ανεξαρτησία απέναντι στον εργοδότη και στους εργαζομένους. Tυχόν διαφωνία του με τον εργοδότη, για θέματα της αρμοδιότητάς του, δεν μπορεί να αποτελέσει λόγο καταγγελίας της σύμβασής του. Σε κάθε περίπτωση η απόλυση γιατρού εργασίας πρέπει να είναι αιτιολογημένη.
10. Πρέπει να συνεργάζονται ο τεχνικός ασφαλείας, ο γιατρός εργασίας, ο εργοδότης και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων.
Ο τεχνικός ασφάλειας και ο γιατρός εργασίας υποχρεούνται να συνεργάζονται πραγματοποιώντας κοινούς ελέγχους. Επίσης οφείλουν να συνεργάζονται με τους εκπροσώπους των εργαζομένων ή την Ε.Υ.Α.Ε. και να τους ενημερώνουν για κάθε σημαντικό θέμα υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας στην επιχείρηση και να τους παρέχουν κατάλληλες συμβουλές. Ο εργοδότης οφείλει να συνεργάζεται με όλους αυτούς.
B. ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ-ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
11. Ποιές επιχειρήσεις έχουν υποχρέωση για ύπαρξη γραπτής εκτίμησης του επαγγελματικού κινδύνου;
Όλες οι επιχειρήσεις με βάση το άρθρο 8 του Π.Δ.17/96. Σε αυτό ορίζεται και το περιεχόμενό της. Ο εργοδότης έχει την ευθύνη της σύνταξής της, πραγματοποιείται δε από τον τεχνικό ασφάλειας, τον γιατρό εργασίας, ΕΣΥΠΠ ή ΕΞΥΠΠ σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
12. Ποιά βιβλία για τεχνικό ασφάλειας πρέπει να έχει η επιχείρηση και που πρέπει να τα θεωρεί;
Οι γραπτές υποδείξεις του τεχνικού ασφάλειας και του γιατρού εργασίας καταχωρούνται σε ειδικό βιβλίο της επιχείρησης, το οποίο σελιδομετρείται και θεωρείται από το αρμόδιο ΚΕ.Π.Ε.Κ. O εργοδότης έχει υποχρέωση να λαμβάνει γνώση ενυπογράφως των υποδείξεων που καταχωρούνται σ αυτό το βιβλίο. (άρθρο 6,9 του Ν.1568/85). Αν ο εργοδότης διαφωνεί με τις γραπτές υποδείξεις οφείλει να αιτιολογεί τις απόψεις του.
Επίσης στην επιχείρηση πρέπει να υπάρχει ειδικό βιβλίο ατυχημάτων, όπου αναγράφονται τα αίτια και η περιγραφή των ατυχημάτων (άρθρο 32 παρ. Α9 του Ν.1568/85).
Τέλος πρέπει στις επιχειρήσεις να υπάρχει βιβλίο καταχώρησης των συλλογικών ανώνυμων αποτελεσμάτων των βιολογικών εξετάσεων ενδεικτικών της έκθεσης όταν προβλέπονται τέτοιες εξετάσεις, και ατομικός ιατρικός φάκελος των εργαζομένων που εκτίθενται σε παράγοντες, αφού ο εργοδότης υποχρεούται να παραπέμπει κάθε εργαζόμενο σε ιατρικό έλεγχο μετά τη πρόσληψή, σε τακτά χρονικά διαστήματα, κατά την αλλαγή θέσης εργασίας και πριν την τοποθέτησή του σε νέα θέση εργασίας που συνεπάγεται την έκθεσή του σε παράγοντες. Τα δύο αυτά βιβλία δεν απαιτούν θεώρηση από το αρμόδιο ΚΕ.Π.Ε.Κ
13. Ποιός έχει τη συνολική ευθύνη για τα θέματα υγείας & ασφάλειας των εργαζομένων;
Ο εργοδότης (Αρχή ευθύνης του εργοδότη). Όλες οι άλλες υπηρεσίες είναι συμβουλευτικές για να τον διευκολύνουν στο έργο του. Ακόμη και αν δεν υπάρχουν γραπτές υποδείξεις των συμβούλων του για θέματα υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων (τεχνικός ασφάλειας και γιατρός εργασίας), φέρει ακέραια την ευθύνη να εξασφαλίζει την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων ως προς όλες τις πτυχές της εργασίας και να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα που εξασφαλίζουν την ασφάλεια και την υγεία των τρίτων.
14. Ποιές είναι οι υποχρεώσεις των εργαζομένων;
Kάθε εργαζόμενος έχει υποχρέωση να εφαρμόζει τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας και να φροντίζει ανάλογα με τις δυνατότητές του, για την ασφάλεια και την υγεία του καθώς και για την ασφάλεια και την υγεία των άλλων ατόμων που επηρεάζονται από τις πράξεις ή παραλείψεις του κατά την εργασία σύμφωνα με την εκπαίδευσή του και τις κατάλληλες οδηγίες του εργοδότη του. Για την πραγματοποίηση αυτών των στόχων, οι εργαζόμενοι οφείλουν ειδικότερα, σύμφωνα με την εκπαίδευσή τους και τις κατάλληλες οδηγίες του εργοδότη τους:
α) Nα χρησιμοποιούν σωστά τις μηχανές, τις συσκευές, τα εργαλεία, τις επικίνδυνες ουσίες, τα μεταφορικά και άλλα μέσα.
β) Nα χρησιμοποιούν σωστά τον ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό που τίθεται στη διάθεσή τους και μετά τη χρήση να τον τακτοποιούν στη θέση του.
γ) Nα μη θέτουν εκτός λειτουργίας, αλλάζουν ή μετατοπίζουν αυθαίρετα τους μηχανισμούς ασφάλειας των μηχανών, εργαλείων, συσκευών, εγκαταστάσεων και κτιρίων και να χρησιμοποιούν σωστά αυτούς τους μηχανισμούς ασφαλείας.
δ) Nα αναφέρουν αμέσως στον εργοδότη ή/και σε όσους ασκούν αρμοδιότητες τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας, όλες τις καταστάσεις που μπορεί να θεωρηθεί εύλογα ότι παρουσιάζουν άμεσο και σοβαρό κίνδυνο για την ασφάλεια και την υγεία, καθώς και κάθε έλλειψη που διαπιστώνεται στα συστήματα προστασίας.
ε) Nα συντρέχουν τον εργοδότη και όσους ασκούν αρμοδιότητες τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας, όσον καιρό χρειαστεί, ώστε να καταστεί δυνατή η εκπλήρωση όλων των καθηκόντων ή απαιτήσεων, που επιβάλλονται από την αρμόδια επιθεώρηση εργασίας για την προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κατά την εργασία.
στ) Nα συντρέχουν τον εργοδότη και όσους ασκούν αρμοδιότητες τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας, όσον καιρό χρειαστεί, ώστε ο εργοδότης να μπορεί να εγγυηθεί ότι το περιβάλλον και οι συνθήκες εργασίας είναι ασφαλείς και χωρίς κινδύνους για την ασφάλεια και την υγεία εντός του πεδίου δραστηριότητάς τους.
Oι εργαζόμενοι έχουν υποχρέωση να παρακολουθούν τα σχετικά σεμινάρια ή άλλα επιμορφωτικά προγράμματα σε θέματα υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας.
για τις συγκεκριμένες ώρες κάθε χρόνο, και το πιστοποιητικό των σεμιναρίων επιμόρφωσης που παρακολούθησε.
Αν τεχνικός ασφάλειας ορισθεί εργαζόμενος της επιχείρηση η προσκόμιση της σύμβασης δεν είναι απαραίτητη παρά μόνο της συμφωνίας επιπλέον αμοιβής αν υπάρχει.
Επίσης η επιχείρηση πρέπει να υποβάλλει στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας πριν την ανάθεση καθηκόντων τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας, τα πιο κάτω στοιχεία:
α. Κατάσταση με την υλικοτεχνική υποδομή και το προσωπικό που διαθέτει για την κάλυψη των υποχρεώσεών της, όπως προκύπτει από την ισχύουσα νομοθεσία
β. Κατάσταση με την υλικοτεχνική υποδομή και τις υπηρεσίες που θα λαμβάνει συμπληρωματικά από Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης στην περίπτωση που τα διατιθέμενα σύμφωνα με το εδάφιο α δεν επαρκούν.
Γ. ΑΛΛΑ ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
15. Τι είναι Ευρωπαϊκή Εβδομάδα για την ασφάλεια – υγεία των εργαζομένων;
Κάθε χρόνο η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων επιλέγουν ένα σημαντικό θέμα σχετικό με το αντικείμενο αυτό και του δίνουν μεγάλη δημοσιότητα με στόχο την προώθηση των θεμάτων αυτών και την ενημέρωση των ενδιαφερομένων μερών. Για το θέμα αυτό μια συγκεκριμένη εβδομάδα του Οκτωβρίου κάθε έτους γίνονται σε κάθε κράτος μέλος σχετικές εκδηλώσεις (ημερίδες, βραβεύσεις κλπ) σε ένα ή περισσότερα μέρη της επικράτειας.
16. Ποιός είναι ο στόχος και ο σκοπός των υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων;
Η παροχή των παραπάνω υπηρεσιών αν και είναι υποχρεωτική από την κοινοτική οδηγία, θα συνεισφέρει σημαντικά στη μείωση των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών που εκτός από τις ανθρώπινες πτυχές για εργαζόμενους και τις οικογένειες τους, προκαλούν μεγάλα οικονομικά βάρη για τις επιχειρήσεις, τα ασφαλιστικά ταμεία και την εθνική οικονομία εν γένει. Επίσης θα βοηθήσει στην βελτίωση των συνθηκών εργασίας και της ζωής των εργαζομένων, ενώ παράλληλα θα αυξήσει και την αποδοτικότητά τους και άρα και την παραγωγικότητα των επιχειρήσεων στις οποίες εργάζονται.
17. Πώς συντάσσονται τα νομοθετήματα για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων;
Η νομοθεσία που είναι απόρροια υποχρέωσης της χώρας μας για συμμόρφωση σε Κοινοτικές Οδηγίες συντάσσονται και εγκρίνονται μετά από Κοινωνικό Διάλογο με τα όργανα των αρμόδιων φορέων και συζήτηση στο Συμβούλιο Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (Σ.Υ.Α.Ε.). Στο όργανο αυτό συμμετέχουν εκπρόσωποι του κράτους (Υπουργείο Εργασίας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Ανάπτυξης, Υγείας & Πρόνοιας, Προεδρίας της Κυβέρνησης, Οικονομικών), των εργοδοτών (3 εκπρόσωποι εργοδοτικών οργανώσεων από την Βιομηχανία, την Βιοτεχνία και το Εμπόριο), των εργαζομένων (3 εκπρόσωποι της πιο αντιπροσωπευτικής τριτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης,2 εκπρόσωποι της ΑΔΕΔΥ), 2 επιστημονικοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (Τ.Ε.Ε.), την Ένωση Ελλήνων Χημικών (Ε.Ε.Χ.), Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο (Π.Ι.Σ), εκπρόσωπος της ΠΟΔΚΥ, και της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε και προεδρεύει ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εργασίας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Το τελικό κείμενο το Σ.Υ.Α.Ε. προωθεί σαν εισήγηση στον Υπουργό Εργασίας καθώς επίσης και στους άλλους συναρμόδιους Υπουργούς για έγκριση και υπογραφή. Αν το κείμενο είναι Προεδρικό Διάταγμα εισάγεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας για γνωμοδότηση για την συνταγματικότητά του και μετά προωθείται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για υπογραφή. Αν είναι νόμος εισάγεται στην Βουλή για ψήφιση. Αν είναι Απόφαση Υπουργού ή εγκύκλιος υπογράφεται μόνον από τον Υπουργό Εργασίας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων ή αν είναι Κοινή Υπουργική Απόφαση από τους συναρμόδιους Υπουργούς.
Πηγή: Υπ. Εργασίας.
